Στις 27-11-2015 η επιτροπή αγώνα ενάντια στην νέα ΝΑΤΟϊκή βάση στην Κάρπαθο πραγματοποίησε εκδήλωση στο «ΑΚΤΑΙΟΝ» στη Ρόδο με κεντρικό ομιλητή το Υποναύαρχο Π.Ν. ( ε.α.) Γιάννη Ντουνιαδάκη. Το θέμα της εκδήλωσης ήταν :
«Παλιές και νέες βάσεις – Κυριαρχικά δικαιώματα – Ο κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής της χώρας».
Η εκδήλωση στεύθηκε με μεγάλη επιτυχία όχι μόνο γιατί υπήρχε μεγάλη προσέλευση αλλά και γιατί υπήρξε έντονο το ενδιαφέρον με πολλές ερωτήσεις.
Ματά το video ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία.
Ολόκληρη η ομιλία του υποναυάρχου Π.Ν. (ε.α.) Γιάννη Ντουνιαδάκη
«Το θέμα των βάσεων ήταν διαχρονικά μεγάλο. Πολλές συζητήσεις, ακόμα και εκλογικές αναμετρήσεις κερδίθηκαν με προεκλογικό σύνθημα το κλείσιμο των βάσεων του θανάτου. Στη χώρα μας από το 1974 μέχρι το 1990, είχαμε σε πολιτικό επίπεδο μια σειρά διαπραγματεύσεων γύρω από τις τότε βάσεις και διευκολύνσεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι καταργήθηκαν οι πιο άχρηστες για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από αυτές, ενώ διογκώθηκε η βάση της Σούδας, συγκεντρώνοντας όσες από τις λειτουργίες των βάσεων που καταργήθηκαν και θεωρούνταν απαραίτητες.
Οι βάσεις και άλλες διευκολύνσεις που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα για ΗΠΑ – ΝΑΤΟ είναι :
1. Βάση της Σούδας
2. Βάση του Άκτιου
3. Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλάσσιων Μεταφορών
4. Πολυεθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Επιχειρήσεων Υποστήριξης Ειρήνης (ΠΚΕΕΥΕ) στο Κιλκίς.
5. Πεδίο Βολής Κρήτης
6. Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής στη Σούδα
7. Το Νατοϊκό στρατηγείο εκστρατείας στην Θεσσαλονίκη πρώην Γ΄ Σώμα στρατού.
Για να μην αναφέρουμε και στρατιωτικές μονάδες, πλοία, αεροσκάφη, υποδομές, επιτελεία, προσωπικό που έχει διατεθεί στο ΝΑΤΟ. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και όλα όσα διατίθενται προς την ΕΕ όπως οι μονάδες που διατίθενται σε χερσαίους και αμφίβιους σχηματισμούς Μάχης, ή το στρατηγείο στην Λάρισα για την επέμβαση στην Κέντρο Αφρικανική Δημοκρατία (EUFOR RCA) (έχει περατωθεί).
Η επίσημη πλέον κυβερνητική πρόταση δια στόματος του Υπουργού Άμυνας μιλάει για ίδρυση νέας μόνιμης νατοϊκής βάσης στην Κάρπαθο. Είναι μια ανανέωση της εμπλοκής της χώρας στους σχεδιασμούς της λυκοσυμμαχίας για νέες πολεμικές επεμβάσεις. Επίσης σε ισχύ είναι και η πρόταση για την ίδρυση Πολυεθνικής Μονάδας Διοίκησης και Ελέγχου στην Κρήτη, πρόταση που δεν έχει απορριφθεί από το ΝΑΤΟ. Ας υπογραμμίσουμε όμως ΚΑΜΙΑ προηγούμενη κυβέρνηση δεν τόλμησε να κάνει τέτοιες προτάσεις για νέες βάσεις. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρωτοτυπεί!
Εκτός από τις προτάσεις της συγκυβέρνησης διαβάσαμε για συζητήσεις αξιοποίησης της Λέρου για δημιουργία κέντρου αναψυχής Νατοϊκών στρατευμάτων. Διαβάσαμε πληροφορίες για την αμερικανική επιθυμία για εγκατάσταση μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Καστέλι Ηρακλείου Κρήτης. Οι κουβέντες αυτές δεν γίνονται τυχαία.
Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι όλες αυτές οι βάσεις στηρίζουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην γύρω περιοχή, που δεν έχουν κανένα άλλο σκοπό παρά να εξασφαλίσουν για τα δικά τους συμφέροντα πλουτοπαραγωγικές πηγές, περιοχές μεταφοράς υδρογονανθράκων καθώς και νέες αγορές στερώντας τις από άλλους ανταγωνιστές τους. Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι των επεμβάσεων που καταστρέφουν χώρες, σκορπίζουν τον θάνατο και σπρώχνουν στην προσφυγιά ολόκληρους λαούς. Αυτοί είναι οι πραγματικοί στόχοι των ιμπεριαλιστών που καμία σχέση δεν έχουν με τα προσχήματα που κάθε φορά πλασάρουν άλλοτε τα χημικά άλλοτε τον εκδημοκρατισμό κτλ
Κανένα όφελος για τον λαό δεν θα φέρει η παραχώρηση μιας ακόμη βάσης στο ΝΑΤΟ. Κανένα ουσιαστικό οικονομικό ή άλλο όφελος δεν προκύπτει εννοείται και από τις παλιές, ούτε πρόκειται να προκύψει από τυχόν νέες βάσεις. Το πιο σπουδαίο όμως είναι ότι ο λαός δεν πρέπει να βάζει κανένα υποτιθέμενο «κέρδος» πάνω από το ότι παρέχει τη γη του σαν βατήρα σε αυτούς που μακελεύουν άλλους λαούς με τους οποίους δεν τον χωρίζει τίποτα. Δεν χρειάζεται επίσης να πούμε ότι οι βάσεις και η χώρα που τις φιλοξενεί γίνονται αυτόματα στόχοι για όσους δέχονται τις επιθέσεις των ιμπεριαλιστών.
Ας δούμε όμως αν η ύπαρξη των βάσεων αλλά και γενικότερα οι μεγάλοι μας σύμμαχοι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ συμβάλλουν στην εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, κάτι που μας λένε οι κυβερνώντες.
Εθνικά θέματα και οι συμμαχίες της χώρας
Φίλες και φίλοι
Αξίζει νομίζω ο απλός εργαζόμενος, ο άνθρωπος του λαού, ο καθένας μας, να σκεφτεί και να κρίνει την πολιτική που ακολουθήθηκε στην χώρα όλα αυτά τα χρόνια, που οδήγησε στον εμφύλιο και στις επιπτώσεις εξαιτίας του, στην δικτατορία 1967 – ’74 και στην απώλεια του βόρειου τμήματος της Κύπρου, όπως η ίδια πολιτική οδήγησε και στη σημερινή κρίση.
Με βάση την συγκεκριμένη πολιτική σήμερα στη Δυτική Θράκη έχουμε, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, έγερση εκ μέρους της Τουρκίας θεμάτων σχετικών με την μουσουλμανική μειονότητα, που αποβλέπουν στην τουρκοποίηση της. Στο Αιγαίο έχουμε –μη το ξεχνάμε- απειλή πολέμου σε περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων της Ελλάδας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Έχουμε αμφισβήτηση της κυριαρχίας σε νησίδες του Αιγαίου (γκρίζες ζώνες), αμφισβήτηση που διατηρείται με υπερπτήσεις τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών. Επίσης μετά την ανάδειξη των θεμάτων γύρω από την ΑΟΖ οι τουρκικές διεκδικήσεις επεκτείνονται και σ’ αυτήν, συντρίβοντας την αντίστοιχη του Καστελόριζου. Όλα όσα μέχρις εδώ αναφέρθηκαν και πολλά άλλα λίγο πολύ γνωστά υλοποιούνται, ενώ η χώρα «απολαμβάνει» τόσα χρόνια συμμαχικής σχέσης με ΝΑΤΟ- ΕΕ, αλλά και τις ισχυρές χώρες ΗΠΑ, Μ. Βρετανία κ.α. Υπό την σκέπη τους η Ελλάδα έζησε για δεκαετίες μέσα στην ένταση και στο χείλος της πολεμικής σύρραξης, κυριολεκτικά βίωσε μια «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο.
Ας αναρωτηθούμε:
• Μπορεί να θεωρηθεί κέρδος για τη χώρα και το λαό μας, η
κατάσταση που έχουμε φθάσει;
• Έχουν εξασφαλιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας
• Φταίει μόνο ο κακός γείτονας και οι κυβερνήτες μας (με όποια
συμφέροντα εξυπηρετούν) για την κατάντια των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής ή μήπως και οι «σύμμαχοί» μας;
Μήπως όμως βοήθησαν οι μεγάλοι μας σύμμαχοι την Κύπρο; Με το πρόβλημα εισβολής και κατοχής να παραμένει 40 τώρα χρόνια, η Κυπριακή Δημοκρατία έγινε μέλος της ΕΕ καλλιεργώντας στο λαό ελπίδες για επίλυση του μεγάλου προβλήματος και προστασία της από επερχόμενες τυχόν συμφορές. Η πορεία προς την ένταξη συνδυάστηκε με εκβιασμό για την αποδοχή του σχεδίου Ανάν που διαιώνιζε την διχοτόμηση, με σχεδιαστές τους Βρετανούς και τις ευλογίες των ΗΠΑ (ευτυχώς που ο κυπριακός λαός είχε τον νου του). Σήμερα πάλι μήπως ετοιμάζεται πάλι ένα νέο σχέδιο ΑΝΑΝ;
Θυμόμαστε την προκλητική αποστολή του τουρκικού ερευνητικού σκάφους εντός της Κυπριακής ΑΟΖ με συνοδεία πολεμικών για διεξαγωγή ερευνών, που όξυνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αντί να καταδικάσουν την Τουρκική προκλητικότητα, συνέστησαν «αυτοσυγκράτηση»! Σημειώνεται ότι ευρωπαϊκές χώρες με επικεφαλής την Μ. Βρετανία μπλόκαραν Κυπριακές ενέργειες στον ΟΗΕ. Οι ΗΠΑ πάλι μίλησαν για «ακριβοδίκαιη» μοιρασιά των κερδών μεταξύ των δυο κοινοτήτων, που στην πράξη τι άλλο σημαίνει παρά αναγνώριση της διχοτόμησης!
Αναρωτιέται κανείς:
• Οι θέσεις αυτές των μεγάλων «συμμάχων» για το τουρκικό πλοίο
ερευνών, εξυπηρετούν εκτός των τουρκικών και τα κυπριακά συμφέροντα;
• Βοήθησε τελικά η ΕΕ και το διαβόητο «κοινοτικό κεκτημένο» που,
σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις, αποτελούσε εγγύηση για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος;
• Η διατήρηση του Κυπριακού προβλήματος σε εκκρεμότητα, οφείλεται αποκλειστικά στον κακό γείτονα, ή μήπως έτσι εξυπηρετούνται καλύτερα πολύπλοκα συμφέροντα που ουδόλως αφορούν Ελλάδα, Κύπρο και τους λαούς μας;
Επομένως δεν ισχυουν αυτά που μας λένε οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα ότι μας προστατεύουν οι σύμμαχοι δηλαδή τα μαντριά στα οποία μας έχουν μαντρώσει δεν μας έχουν εξασφαλίσει τίποτα αντίθετα μας χρησιμοποιούν για τα δικά τους σχέδια … δείτε όμως στη συνέχεια ποιοι πραγματικά κερδίζουν …
Οι τουρκικές διεκδικήσεις – διεκδικήσεις αλλά η «μπίζνα» – «μπίζνα» …!
Με μια κουβέντα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις εξελίσσονται «μονόμπαντα». Ενώ οι τουρκικές διεκδικήσεις παραμένουν, υπογράφονται αλλεπάλληλες εμπορικές συμφωνίες, ομάδες επιχειρηματιών συνοδεύουν τις εκατέρωθεν επισκέψεις κυβερνητικών αξιωματούχων, ενώ συχνότατα διεξάγονται κοινά επιχειρηματικά φόρουμ και συνέδρια.
Μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις έχουν εγκατασταθεί στην Τουρκία ήδη από τις αρχές του 1990, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Πόλος έλξης τους είναι τα πολύ χαμηλά μεροκάματα, η μεγάλη εσωτερική αγορά της Τουρκίας και η χαμηλή φορολογία. Οι Έλληνες μεγάλο – επιχειρηματίες επιδιώκουν συμπράξεις με τους αντίστοιχους της Τουρκίας για να επωφεληθούν από τη μεγάλη διείσδυση, που έχουν οι τελευταίοι, στις αραβικές χώρες, στο Αζερμπαϊτζάν, στο Καζαχστάν, στο Τουρκμενιστάν, στη Ρωσία κ.α. Το ίδιο μοντέλο συνεργασίας μπορεί να ακολουθηθεί σε ένα επόμενο βήμα για την από κοινού εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο, ανεξάρτητα από «διαφορές» στο Διεθνές δίκαιο. Έτσι φαίνεται να δένει η προωθούμενη σε αμερικανο – νατοϊκό επίπεδο συνδιαχείρηση με την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κάτω από την ομπρέλα των ισχυρών πολυεθνικών συμφερόντων που εξυπηρετούν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Στον ίδιο στόχο συμβάλλει και η προτροπή της Μέρκελ σε σχέση με το προσφυγικό για κοινές ελληνο-τουρκικές περιπολίες. Επιδιώκουν δηλαδή λύσεις ανεξάρτητα από κυριαρχικά δικαιώματα και διεθνές δίκαιο: κέρδος εδώ και τώρα τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα!
Ενώ οι τουρκικές διεκδικήσεις λοιπόν παραμένουν διεκδικήσεις, μήπως, οι ελληνικές «επενδύσεις» στην Τουρκία των δισεκατομμυρίων, έβαλαν τουλάχιστον τέρμα στις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο; Ούτε οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά μαχητικά σταμάτησαν, ούτε οι προκλητικές «βόλτες» στο Αιγαίο των τουρκικών πολεμικών πλοίων!
Κανείς, λοιπόν, ας μην πιστέψει πως η ανάπτυξη των οικονομικών σχέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία στους 2 λαούς. Η συνεργασία προς όφελος των επιχειρηματιών είναι ο ένας «πόλος» του «μαγνήτη» των διακρατικών σχέσεων ανάμεσα στα αστικά κράτη και ο άλλος «πόλος» είναι αυτός των σκληρών ανταγωνισμών και των αιματηρών συγκρούσεων.
Οι κίνδυνοι εμπλοκής σε πόλεμο
Υπό την «σκέπη» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ η Ελλάδα ζει για δεκαετίες στο χείλος της πολεμικής σύρραξης. Κυριολεκτικά βιώνει μια «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο. Επομένως η στρατηγική επιλογή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και της σημερινής για ενσωμάτωση της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ούτε εξασφάλισε ούτε πρόκειται να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και έτσι στο περιβάλλον έντασης και των αλυσιδωτών προκλήσεων ο κίνδυνος ενός τοπικού πολέμου είναι υπαρκτός!
Όσο όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών και η σημερινή, συνεχίζουν την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΕΕ και ΝΑΤΟ και στους ανταγωνισμούς τους με τις άλλες υπερδυνάμεις μεγάλες ή μικρές η χώρα κινδυνεύει να εμπλακεί επίσης σε ένα περιφερειακό ή γενικότερο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, χωρίς κανένα όφελος για τον λαό. Και αυτά δεν είναι λόγια! Στις παραμονές του Β΄ΠΠ είχαμε όπως στις μέρες μας και κρίση και διαδοχικούς πολέμους. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πριν τον Α΄ ΠΠ. Και σήμερα επίσης ο κόσμος περνά μια σημαντική κρίση, που έχει αγκαλιάσει, στον ένα ή άλλο βαθμό, πολλές χώρες στην Ευρώπη αλλά και την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ το προηγούμενο διάστημα.
Βαλκάνια
Ο κίνδυνος του πολέμου βρίσκεται και στην γειτονιά μας! Η όξυνση των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων στα βαλκάνια μπορεί να περιπλέξει κι άλλο τα προβλήματα στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων και να οδηγήσει σε περιφερειακούς πολέμους. Ας πούμε δυο λόγια
Μετά την διάλυση Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και τους δυτικούς, έχουμε την δημιουργία προτεκτοράτων (Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κόσσοβο). Από τις άλλες χώρες η Αλβανία είναι υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ και μέλος του ΝΑΤΟ με νατοϊκές βάσεις σε Τίρανα Δυρράχιο Αυλώνα,. Οι άλλες χώρες είναι στο συνεταιρισμό για την ειρήνη και υποψήφιες για ΕΕ. Στο Κόσσοβο υπάρχουν: η αμερικανική βάση Μποντστιλ (φιλοξενεί 9-15.000), στρ. Δύναμη του ΝΑΤΟ KFOR (4.500) και από πλευράς EE: EULEX και αντιπρόσωπος. Μαυροβούνιο Σερβία καθυστερούν στη σύνδεση ενσωμάτωση με δύση. Η Σερβία έχει στενότερες σχέσεις με την Ρωσία.
Τα Βαλκάνια είναι πύλη εισόδου για την διακίνηση υδρογονανθράκων & εμπορίου, καθώς και προγεφύρωμα ΝΑΤΟ ΕΕ , για Μ. Θάλασσα Καύκασο Κασπία Μ. Ανατολή και Β. Αφρική. Στη Βουλγαρία Ρουμανία επίσης υπάρχουν βάσεις όπου φιλοξενούνται τμήματα της αντιπυραυλικής άμυνας με στόχο την Ρωσία. Με αυτά τα δεδομένα η περιοχή είναι ένα μόνιμο πεδίο αντιπαράθεσης των ιμπεριαλιστών της Δύσης με την Ρωσία.
Η Τουρκία επίσης παρά τα εσωτερικά προβλήματα είναι ανάμεσα στις 20 πλουσιότερες καπιταλιστικές οικονομίες, παίζει ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή εκμεταλλευομένη διαφορές δύσης – Ρωσίας αλλά και τοπικές (Μωσαϊκό εθνοτήτων μειονοτήτων γλωσσων)
ΗΠΑ ΝΑΤΟ ΕΕ θέλουν να περιορίσουν την ρωσική διείσδυση ΣΤΑ Βαλκάνια αλλά δεν φαίνεται να τους ενοχλεί η κινεζική όσο δεν αντιτίθεται στα σχέδια τους.
Για να ενισχύσουν τις θέσεις τους οι κυβερνήσεις της περιοχής δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν εθνικές γλωσσικές θρησκευτικές μειονότητες. Η ελληνική πλευρά επιδιώκει την διαφύλαξη και ενίσχυση των επενδύσεων της στα Βαλκάνια, η αναβάθμιση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα με την υλοποίηση των αγωγών φυσικού αερίου και την εξόρυξη του φυσικού πλούτου στο Ιόνιο. Προβληματίζεται από τις διεκδικήσεις που προβάλλουν οι άλλες αστικές τάξεις (μεγάλη Αλβανία, Τσάμηδες, «μακεδονικό» έθνος, γλώσσα, μειονότητα) και αξιοποιεί τη θέση της στο ΝΑΤΟ ΕΕ για την αποτροπή τέτοιων θεμάτων.
Ζητήματα ιδιαίτερης προσοχής είναι : η εσωτερική κατάσταση ΠΓΔΜ. Οι σχέσεις Αλβανίας – Ελλάδας – Βουλγαρίας με ΠΓΔΜ. Μεγάλη Αλβανία με ενσωμάτωση Κόσσοβου. Κινήσεις σε Βοσνία Ερζεγοβίνη (μουσουλμανικό σερβικό κρατίδιο) και η Τουρκική παρουσία στην περιοχή.
Συρία
Αφήνοντας τα βαθύτερα αίτια του γενικότερου ζητήματος για την περίοδο των ερωτήσεων, νομίζω μετά και τις τελευταίες εξελίξεις με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία είναι φανερό σε όλους πόσο κοντά είναι έκρηξη μιας γενικότερης σύρραξης. Γίνεται εύκολα αντιληπτός και ο ρόλος των αμερικανονατοικών βάσεων στην Ελλάδα αλλά και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από τώρα αλλά και μετά το ξέσπασμα του πολέμου.
Πως όμως συμβάλλει σε όλα αυτά η εξωτερική πολιτική της χώρας;;
Διαχρονικά η εξωτερική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων κινείται σε δυο βασικούς άξονες:
• Διαλαλούν και προωθούν την μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο ή δίαυλο και
• Προβάλουν την γεωπολιτική αξία της χώρας και προσπαθούν για την παραπέρα «αναβάθμιση» της.
Μετατροπή της χώρας σε «ενεργειακό δίαυλο».
Είπαμε ήδη ότι τα Βαλκάνια βρίσκονται επίσης στο δρόμο του μεταξιού της εποχής μας, έτσι εξηγείται και η κατάσταση που επικρατεί και σ’ αυτή την πλευρά της γειτονιάς μας. Για το ίδιο θέμα το παράδειγμα της Ουκρανίας είναι χαρακτηριστικό καθώς είναι ένας τέτοιος «κόμβος»! Έχει ένα τεράστιο και μοναδικό στον κόσμο σύστημα, με 37,6 χιλιάδες χιλιόμετρα μεταφορικών αγωγών, καθώς και 120 σταθμούς διατήρησης της πίεσης του φυσικού αερίου αλλά και 13 υπόγειες αποθήκες φύλαξής του. Πρόκειται ουσιαστικά για το μεγαλύτερο «κανάλι» εξαγωγής ρωσικού φυσικού αερίου, ακόμη και μετά την κατασκευή του υποθαλάσσιου, στη Βαλτική Θάλασσα, αγωγού «Βόρειου Ρεύματος» (Nord Stream), που συνδέει απευθείας τη Ρωσία με τη Γερμανία, παρακάμπτοντας τις χώρες «μεταφορείς».
Με το παράδειγμα της Ουκρανίας λοιπόν αποδεικνύεται πως για να περνά ο λαός καλά δε φτάνει να είναι μια χώρα «ενεργειακός κόμβος». Μπορούμε να μιλήσουμε για το ΝΑΤΟ μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία, κατά την περίοδο των ερωτήσεων.
Η «γεωστρατηγική αναβάθμιση»
Ιστορικά οι ελληνικές κυβερνήσεις προωθούν στρατηγικές «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» ήδη από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και αργότερα με την ένταξή της στο «Δόγμα Τρούμαν». Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας αξιοποιήθηκε για τη βοήθεια που ζητήθηκε από τις ΗΠΑ στα 1947. Τότε πρωταρχικό ζήτημα της κυβέρνησης ήταν να αντιμετωπίσει το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Ενώ οι ΗΠΑ, δημιουργούσαν ένα επιθετικό προπύργιο στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο ενάντια στο σοσιαλιστικό σύστημα και στη Σοβιετική Ένωση.
Στις μέρες μας στο πλαίσιο της στρατηγικής για την «γεωστρατηγική αναβάθμιση» που προωθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις προβάλλονται και καλλιεργούνται διάφορες θέσεις που πρέπει να μας βάλουν σε σκέψεις, καθώς οδηγούν κατευθείαν σε πολεμική εμπλοκή:
• ο Τσίπρας στη Λευκωσία μίλησε για «προάσπιση όλων των καταπιεζόμενων κοινοτήτων στην περιοχή» είναι επιχείρημα το οποίο διακινεί καιρό τώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ώστε να αποτελέσει ιδεολογικό πρόσχημα για τη νέα επέμβαση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και τη συμμετοχή της Ελλάδας σ’ αυτήν.
• Ο ΥΠΕΞ πραγματοποίησε «διεθνή συνδιάσκεψη» για τις χριστιανικές κοινότητες της ευρείας αυτής περιοχής, την προστασία τους από μια σειρά «απειλές» (βλ. τζιχαντιστές).
• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συμμετέχοντας στο Ευρωπαϊκό συμβούλιο συμφώνησαν για την δημιουργία μιας ακόμα ναυτικής δύναμης της ΕΕ που πραγματοποιεί ήδη την νέα επέμβαση στην περιοχή της Λιβύης με πρόσχημα το μεταναστευτικό.
• Ο ΥΕΘΑ έχει καλέσει το ΝΑΤΟ «να αναδιατάξει την πολιτική του στη Νότια Πτέρυγά του», (σ.σ. ISIS, τζιχαντιστές, μετανάστευση), θέτοντας τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και την μισή χώρα, στη διάθεση της λυκοσυμμαχίας όπως είπε: «προκειμένου να διευκολύνουμε τις δυνάμεις της Συμμαχίας να αναπτύξουν τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.»
Ο ΥΕΘΑ με κάθε ευκαιρία, προσπαθώντας να αναδείξει την γεωστρατηγική αξία της χώρας, προβάλει τις ισχυρές ΕΔ της και τις πλασάρει όπου νομίζει. Ξεχνάει όμως ότι ο Ελληνικός λαός τις έχει χρυσοπληρώσει για την άμυνά της πατρίδας του και όχι για δουλειές ξένες ….
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι έτοιμη να εφαρμόσει συμφωνίες και μνημόνια συναντίληψης (τα γνωστά MOU) που συνυπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τις λυκοσυμμαχίες. Ο ΥΕΘΑ της συγκυβέρνησης δεν περιορίζεται απλά στο να ακολουθεί πιστά τις αποφάσεις των ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως διαχρονικά έκαναν οι προκάτοχοι του στο υπουργείο. Ο ΥΕΘΑ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ σε αναζήτηση αναβαθμισμένου ρόλου στην περιοχή, δηλώνει ότι είναι έτοιμος να πρωτοστατήσει σε ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Ας προβληματιστούμε όμως: Κέρδισε άραγε ο Ελληνικός λαός από την συμμετοχή της χώρας στις αντίστοιχες επεμβάσεις; Ο λαός οπωσδήποτε όχι! Ελληνικές εταιρείες προφανώς κέρδισαν για παράδειγμα από την ανοικοδόμηση που ακολουθεί κάθε πόλεμο, κάθε καταστροφή! Πήρατε εσείς, ο λαός, μερίδιο από αυτά τα αιματοβαμμένα «αργύρια»; Τίποτα αλλά δεν τα καταδεχόμαστε κιόλας! Να λοιπόν που αποβλέπουν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις με την όποια συμμετοχή σε επεμβάσεις! Στο κέρδος του ελληνικού κεφαλαίου και όχι του λαού!
Ας μη φουσκώνουν λοιπόν τα μυαλά του κάθε πατριώτη με εθνικιστικούς βερμπαλισμούς, για την στρατηγική αξία της χώρας. Η αξία της είναι αυτή που είναι, όπως και των γειτονικών χωρών. Όσο όμως οι τύχη της Ελλάδας συνεχίζει να εναποτίθεται σε διεθνή «στηρίγματα» βουτηγμένα στο αίμα των λαών, ο Ελληνικός λαός δεν πρόκειται να δει ούτε πραγματική προκοπή, ούτε πραγματική ειρήνη.
Πίσω από κάθε επέμβαση κρύβεται «το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο». Επίσης ο έλεγχος των δρόμων μεταφοράς τους (Ουκρανία, Αραβική θάλασσα Σουέζ κτλ), είναι λόγος πολέμου. Πίσω από κάθε επέμβαση είναι οι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ ή και η Ρωσία. Η κρίση κάνει τους ανταγωνισμούς μεταξύ τους ακόμα οξύτερους. Στους πολέμους φθάνουν οι μεγάλοι όταν τα άλλα διπλωματικά μέσα δεν αρκούν.
Φίλες και φίλοι
Μπορεί μέχρι εδώ να αναφέραμε πολλές φορές τον όρο «πόλεμος», πουθενά όμως δεν μιλήσαμε για κανένα πατριωτικό πόλεμο. Μιλήσαμε για πολέμους για τους οποίους δεν πρέπει κανένας νέος να χύσει το αίμα του, ούτε να γίνει τροφή για κανόνια προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων
Στο πλαίσιο λοιπόν όλων όσων είπαμε αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:
• Να επιστρέψουν όλοι οι στρατιωτικοί από αποστολές στο εξωτερικό.
• Να κλείσουν οι ξένες βάσεις και να καταργηθεί κάθε είδους συμφωνία που επιτρέπει τη χρήση Ελληνικού εδάφους, θάλασσας και αέρα από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις.
• Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ
Ευχαριστώ για την υπομονή σας και είμαι στη διάθεση σας για ερωτήσεις
27/11/2015
Γιάννης Ντουνιαδάκης υποναύαρχος ΠΝ (ε.α.)»
Επισκεφτείτε τη σελίδα της Ροδιακής επιτροπής Ειρήνης - rodepei.gr